Ito ay isang kakila-kilabot na pakiramdam na nagtataka kung saan patungo ang iyong buhay, anuman ang iyong edad. Ang pagwawalang-kilos ay hindi lamang nagtatanong sa atin kung ano ang susunod, ngunit pinalalakas din nito ang mga pag-iisip na hindi magkakaroon ng paraan. Kaya makatuwiran na ang pagkakaroon ng mga layunin at pagtatrabaho patungo sa mga ito - isang pakiramdam ng layunin, maaaring sabihin ng ilan - ay nagpapabuti sa mga pagkakataon ng isang tao na mabuhay nang mas matagal, ayon sa isang bagong pag-aaral.
"Ang aming mga natuklasan ay tumutukoy sa katotohanan na ang paghahanap ng direksyon para sa buhay, at ang pagtatakda ng mga pangkalahatang layunin para sa kung ano ang gusto mong makamit ay maaaring makatulong sa iyong aktwal na mabuhay nang mas matagal, hindi alintana kung kailan mo mahanap ang iyong layunin," Patrick Hill, nangunguna sa pananaliksik ng pag-aaral mula kay Carleton Unibersidad sa Canada, sinabi sa isang press release. "Kaya kung mas maaga ang isang tao ay dumating sa isang direksyon para sa buhay, mas maaga ang mga epektong ito sa proteksyon ay maaaring mangyari."
Sa huli, nauuwi ito sa mga benepisyo ng pagkakaroon ng positibong pananaw sa buhay. Ang mga taong may mga layunin at nagtatrabaho patungo sa mga ito ay malamang na makaramdam ng higit na pagpapahalaga sa sarili, kaya pagpapabuti ng kanilang pagiging positibo. Lumilikha ito ng pataas na spiral ng positibong feedback. Iyan ay hindi alintana kung lumalabas kasama ang mga kaibigan upang gumugol ng ilang oras na magkasama o magtrabaho nang husto sa iyong trabaho - alinman sa paraan, ito ay kasiya-siya.
Natuklasan ito ng mga mananaliksik pagkatapos tingnan ang data mula sa 6, 000 kalahok na nasa hustong gulang sa pag-aaral ng Midlife sa Estados Unidos. Tiningnan nila ang sarili nilang mga tugon ng mga kalahok sa mga pahayag tungkol sa kanilang sariling mga layunin sa buhay, tulad ng "May mga taong gumagala nang walang layunin sa buhay, ngunit hindi ako isa sa kanila," pati na rin ang iba pang mga variable na sumusukat sa kanilang personal na relasyon sa iba., at positibo at negatibong emosyon.
Pagkalipas ng labing-apat na taon, nalaman nila na 569 kalahok, o humigit-kumulang siyam na porsiyento ng sample, ang namatay. Ang mga kalahok na ito ay din ang pinaka-malamang na mag-ulat na may kaunti o walang layunin sa buhay at mas kaunting positibong relasyon. Sa kabilang banda, ang mga nag-ulat ng kabaligtaran ay nabuhay nang mas matagal, hindi alintana kung sila ay mas bata, nasa katanghaliang-gulang, o mas matanda.
"Maraming dahilan upang maniwala na ang pagiging may layunin ay maaaring makatulong na protektahan ang mga matatanda nang higit pa kaysa sa mga mas bata," sabi ni Hill sa paglabas. "Halimbawa, maaaring kailanganin ng mga nasa hustong gulang ang isang pakiramdam ng direksyon, pagkatapos nilang umalis sa lugar ng trabaho at mawala ang mapagkukunan para sa pag-aayos ng kanilang pang-araw-araw na mga kaganapan." Ang mga matatanda ay nahaharap din sa mas maraming panganib na mamatay, tulad ng sakit sa puso o diabetes. "Upang ipakita na ang layunin ay hinuhulaan ang mas mahabang buhay para sa mga mas bata at mas matatandang matatanda ay medyo kawili-wili, at binibigyang-diin ang kapangyarihan ng konstruksyon," dagdag niya.
